nurse chanteq dah tak ada
semalam, macam biasa, rutin mingguan walaupun kadang2 hari yang berlainan, sesi terapi mak la nyah...masuk ni, dah tiga kali...
pagi2 lagi, hujan...huishhh...bertemankan selimut bushiuk ngan bantal peluk bushiuk...macam mana boleh mak gagahkan semangat, tinggikan daya juang mak untuk bangun dan menempuh alam derita, apa lagi kalau bukan mandi sesejuk itu...huh...kusssss semangat...mak pun heran mcm mana mak boleh bersiap sebegitu...*masih lagi kehairanan
mak pagi2 lagi dah rasa sakit pada bahagian lutut, tuhan je yang tahu...tp seperti yang selalu mak cakapkan kat diri mak dan nyah2 sekeliling mak, aku kan kuat, aku boleh tanggung sume nih...walaupun hakikatnya, mak tau mak takdelah kuat mana, tp kalau tak kuatkan diri, ada sakit kau ilang nyah? nan hado jak...
menunggu tak sampai saploh minit, nama mak kena panggil...mak masuk bilik biasa....mata mak terus melilau...aih...mana buah ati pojaan kalbu mak tu? uih...bukan kau nyah, toksah kau nak perasan...mak tak berminat ngan kau nyah...masa kat bilik tu, kalau korang boleh tgk mata mak ni nyah, huh...bussy searching for nurse chanteq...tettttt...tettttt...
betapa kuciwanya ati mak ni nyah, nurse chanteq itu takde semalam...aku tatau lah sama ada dia dah habis belaja, tukar department ke hape ke sbb aku syak dia tu trainee, so...ntahlah...mak takmo lah buat spekulasi murahan ni nyah...
terapi diteruskan, kali ni, ketua dia yang buat, yang juga nurse chanteq...hehehe...mak tamak nyah, mak ada dua nurse chanteq...dia kasik panaskan mak mcm before2 nih jugak, pastu pi letak menatang neutro kat bahagian upper back mak nyah, kunun2 ada orang duk picit2 mak nye belakang je lah...kau nak tau nyah, hampir sepanjang sesi tu mak bantai lena diulik mimpi...hehehe...mak ngantok la nyah...
mak bukan apa nyah, mak dah biasa dah gi sekolah petang2, jadik, jadual mak hanya bermula selepas jam 11 je, sebelum tu, huih...tak bape nak waras je rasa...agak2 kalu laki mak mintak kawin lain time mak ngah lalok pagi2 pun mak tak bape nak ada perasaan nyah...gitulah ibaratnya...tettt...tukar topik...
overall, sesi terapi biasak2 je, cuma kali ni, nurse chanteq tu ajar mak wat exercise untuk kurangkan rasa sakit belakang, mak kena banyak menyenget belah kiri, sbb mak banyak sakit belah kanan...pasni kalu jumpa mak jalan senget2 tu, kau jangan nak sound2 aku ye nyah, nnti dgn kau2 sekalik aku sengetkan...*mak terlebih emo jap...
notakaki : mak lupa nak tanya yang pasal sakit kaki walaupun tatkala itu mak tgh sakit kaki, sah mak memang lalok pagi2 cenggini
pagi2 lagi, hujan...huishhh...bertemankan selimut bushiuk ngan bantal peluk bushiuk...macam mana boleh mak gagahkan semangat, tinggikan daya juang mak untuk bangun dan menempuh alam derita, apa lagi kalau bukan mandi sesejuk itu...huh...kusssss semangat...mak pun heran mcm mana mak boleh bersiap sebegitu...*masih lagi kehairanan
mak pagi2 lagi dah rasa sakit pada bahagian lutut, tuhan je yang tahu...tp seperti yang selalu mak cakapkan kat diri mak dan nyah2 sekeliling mak, aku kan kuat, aku boleh tanggung sume nih...walaupun hakikatnya, mak tau mak takdelah kuat mana, tp kalau tak kuatkan diri, ada sakit kau ilang nyah? nan hado jak...
menunggu tak sampai saploh minit, nama mak kena panggil...mak masuk bilik biasa....mata mak terus melilau...aih...mana buah ati pojaan kalbu mak tu? uih...bukan kau nyah, toksah kau nak perasan...mak tak berminat ngan kau nyah...masa kat bilik tu, kalau korang boleh tgk mata mak ni nyah, huh...bussy searching for nurse chanteq...tettttt...tettttt...
betapa kuciwanya ati mak ni nyah, nurse chanteq itu takde semalam...aku tatau lah sama ada dia dah habis belaja, tukar department ke hape ke sbb aku syak dia tu trainee, so...ntahlah...mak takmo lah buat spekulasi murahan ni nyah...
terapi diteruskan, kali ni, ketua dia yang buat, yang juga nurse chanteq...hehehe...mak tamak nyah, mak ada dua nurse chanteq...dia kasik panaskan mak mcm before2 nih jugak, pastu pi letak menatang neutro kat bahagian upper back mak nyah, kunun2 ada orang duk picit2 mak nye belakang je lah...kau nak tau nyah, hampir sepanjang sesi tu mak bantai lena diulik mimpi...hehehe...mak ngantok la nyah...
mak bukan apa nyah, mak dah biasa dah gi sekolah petang2, jadik, jadual mak hanya bermula selepas jam 11 je, sebelum tu, huih...tak bape nak waras je rasa...agak2 kalu laki mak mintak kawin lain time mak ngah lalok pagi2 pun mak tak bape nak ada perasaan nyah...gitulah ibaratnya...tettt...tukar topik...
overall, sesi terapi biasak2 je, cuma kali ni, nurse chanteq tu ajar mak wat exercise untuk kurangkan rasa sakit belakang, mak kena banyak menyenget belah kiri, sbb mak banyak sakit belah kanan...pasni kalu jumpa mak jalan senget2 tu, kau jangan nak sound2 aku ye nyah, nnti dgn kau2 sekalik aku sengetkan...*mak terlebih emo jap...
notakaki : mak lupa nak tanya yang pasal sakit kaki walaupun tatkala itu mak tgh sakit kaki, sah mak memang lalok pagi2 cenggini
Comments